Let op je bezoekt nu de archiefsite. Bekijk de actuele website hier.

Let op deze site dient als archief.
Ga naar www.psycholoogwijnberg.nl voor de actuele website.

Columns en Archief

Verwende ouders

05 October 2015
Door: Jeffrey Wijnberg

Kinderen van nu zouden verwend zijn; zo verwend dat zij bij een onvoldoende op school al psychologische behandeling behoeven. Wie dit beweert, heeft het zelf niet op een rijtje, Want het zijn de ouders van nu die verwend zijn; zo verwend dat zij bij elke tegenslag van hun kind volledig op tilt slaan.

Feit is namelijk dat kinderen van nature veerkrachtig zijn; en na een val en een flinke huilpartij de draad van het dagelijks leven weer gemakkelijk oppakken. Daar is de jeugd van tegenwoordig echt niet anders in. Nee, het zijn de ouders die tegenwoordig, bij het minste of geringste, van een mug een olifant maken. En dat heeft weer alles te maken met het ouderlijke ego. Want wie in deze moderne samenleving een kind ter wereld brengt, ziet in dat kind weer een nieuwe kans om zichzelf te verwezenlijken. Bij de eerste tekeningen, bij de eerste muziekgeluiden en bij de eerste sportbewegingen ervaren ouders hun eigen verlangen om toptalent te zijn; en zadelen het kind op met de verplichting om het ouderlijk verlangen waar te maken. Het kind is, als het ware, de nieuwe toekomst van de ouder; en iedereen die het waagt om die nieuwe toekomst te frustreren, wordt als vijand gebombardeerd. Met dit verschijnsel is ook te verklaren waarom leerkrachten in toenemende mate te maken krijgen met (verbaal) geweld van ouders. Het kind zelf kan wel tegen een stootje, maar als de ouders zien dat hun gedroomde toekomst (= kind) wordt tegengewerkt (= onvoldoende), dan wordt zelfs de directie van de school ter verantwoording geroepen. Een samenleving waarin mensen gewend zijn geraakt dat alles gekocht en geregeld kan worden, is de opvatting aangemoedigd dat de klant koning is. En dan gaat het niet alleen maar om de aanschaf van een nieuwe koelkast of bankstel, maar ook om de prestaties en resultaten van het eigen kroost. Het credo van deze tijd (‘wie betaalt, bepaalt’) maakt dat ouders niet tegengesproken willen worden; en dus ook dat hun kinderen niets in de weg gelegd mag worden. Daar hebben de kinderen zelf geen schuld aan, maar worden daardoor wel slachtoffer van het grenzeloos denken van hun opvoeders.

Overigens ben ik van mening dat een kind nooit genoeg verwend kan worden, mits hij ook leert dat het leven vaak genoeg ‘nee’ zal verkopen. Een verrot, verwend kind bestaat niet; alleen bij gratie van een ouder die zelf het rechte spoor bijster is.

 

 


Lees ook:

Bekijk alle columns

Reacties

  • They just try to give them everything they didn't have. So they are trying to be, what in their mind is, a good parent

    192.168.1.1
    04/08/2016 17:12
    (8 jaren geleden)

  • I must say you have put up a great effort in making this article. Keep sharing such posts

    192.168.1.1
    04/08/2016 17:12
    (8 jaren geleden)

  • I admire the effort and time you put into your website along with thorough information you offer.

    192.168.1.1
    04/08/2016 17:11
    (8 jaren geleden)

  • Maar er komen natuurlijk wel enkele vraagtekens de hoek om. Als vrijwel iedereen het met je eens is en op duidelijke wijze laat blijken dat andermans kroost schorem is, draakjes, ettertjes, prinsjes en prinsesjes, waar bevinden zich dan de opvoeders van deze wereldburgers, en in hun gevolg de wereldburgertjes zelf?

    192.168.1.1
    04/08/2016 17:10
    (8 jaren geleden)

  • odra het kind zelf de gedroomde toekomst van de ouders begint tegen te werken, omdat hij of zij om wat voor reden dan ook niet aan de verwachtingen kan of wil voldoen, is het drama compleet. Maar is dit niet van alle tijden?

    joeychen
    26/12/2015 09:17
    (9 jaren geleden)

  • Ik heb Jeffrey al vaker betrapt op het ordinair verwoorden van de waarheid hoor Mariska , hij slaat steeds vaker het provoceren over ( helaas ). Aan deze column is dus niets toe te voegen, het is zoals het is

    hans
    16/10/2015 12:18
    (9 jaren geleden)

  • I think parents don't do it intentionally. Especially first time parents. They just try to give them everything they didn't have. So they are trying to be, what in their mind is, a good parent

    Claire
    06/10/2015 11:29
    (9 jaren geleden)

  • Ik had verwacht dat je gevild zou worden vanwege je column. Want wijs mensen niet terecht aangaande het ouderschap. In plaats daarvan zie ik op de site van De Telegraaf vrijwel alleen maar reacties van mensen die het met je eens zijn! Hoezo dat? Waar ging het mis met de provocatie? ;-)
    Maar er komen natuurlijk wel enkele vraagtekens de hoek om. Als vrijwel iedereen het met je eens is en op duidelijke wijze laat blijken dat andermans kroost schorem is, draakjes, ettertjes, prinsjes en prinsesjes, waar bevinden zich dan de opvoeders van deze wereldburgers, en in hun gevolg de wereldburgertjes zelf?
    Overigens is iedereen wel aardig goed op de hoogte van psychologische toestanden zoals AHDA (te druk in het hoofd om het goed te typen?), dislectie (waarom zo'n moeilijk woord als je toch al moeite hebt met correct spellen?), hoogbeschaafdheid (die is wel erg grappig, aardig hoor) en narcisme (ieks -> ADHD is "uit", narcisme is "in"). Spygologen in de dop. ;-)

    Mariska
    06/10/2015 00:09
    (9 jaren geleden)

  • Dus niet aan beginnen. Aan die verwende ouders heb je al meer dan genoeg.

    Albert
    05/10/2015 14:14
    (9 jaren geleden)

  • Zodra het kind zelf de gedroomde toekomst van de ouders begint tegen te werken, omdat hij of zij om wat voor reden dan ook niet aan de verwachtingen kan of wil voldoen, is het drama compleet. Maar is dit niet van alle tijden?

    Floria
    05/10/2015 09:04
    (9 jaren geleden)

RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties

Plaats uw reactie