Let op je bezoekt nu de archiefsite. Bekijk de actuele website hier.

Let op deze site dient als archief.
Ga naar www.psycholoogwijnberg.nl voor de actuele website.

Columns en Archief

Zelfhaat

28 November 2016
Door: Jeffrey Wijnberg

Het is een verschijnsel die vooral bij vrouwen voorkomt. Mannen zijn, hoe zij ook zijn, doorgaans heel tevreden met zichzelf; en kunnen al een intens gevoel van grootheid ervaren wanneer zij er alleen maar aan denken om zichzelf in te schrijven bij een sportschool.

Vrouwen daarentegen doen eerder het omgekeerde: ook al presteren zij op alle fronten maximaal, dan nog presenteren zij zichzelf als mislukt. Ik heb het over zelfhaat, een vorm van totale afwijzing die alleen de eigen persoon betreft. Zo heeft Janneke al jaren een goed lopende kapsalon, de wereld aan leuke vriendinnen en een voorkomen waar menig andere vrouw jaloers op zou zijn. Zij leeft gezond, gaat alleen op reis en steekt veel van haar extra geld in projecten voor kansarme kinderen. Met enige regelmaat zit zij tegenover mij voor een therapeutisch gesprek. Zij heeft een teleurstellende relatie achter de rug; met een man die wel goed kon vrijen, maar verder alleen maar financieel van haar profiteerde. Zonder al te veel tijd te rekken, heeft zij hem de deur uit gezet, waarna hij onmiddellijk een andere vriendin heeft genomen. Natuurlijk heeft zij last van liefdesverdriet, maar typisch voor Janneke is om te zeggen: ‘wat ben ik ook een domme gans om mij zo voor de gek te laten houden; en dan ook nog te bedenken dat ik hem soms best mis’. Ondertussen is Janneke wel weer aan het ‘tinderen’, laat mij wat foto’s zien van mannen die zij ge-liket heeft en zegt: ‘ik zie er wel weer tegenop om te daten, ook omdat ik bang ben dat ik veel te hoge eisen stel, een verwend trutje die geen genoegen neemt met minder’. Als ik haar complimenteer voor de manier waarop zij zich boven haar liefdesverdriet uit probeert te worstelen, kijkt zij mij ongelovig aan: ‘ik denk eerder dat ik wat slachtoffergedrag vertoon, vooral omdat ik de laatste tijd zoveel huil’.

Net als heel veel andere vrouwen, weigert Janneke om zichzelf te waarderen. Deze weigering kent zijn oorsprong in angst; de angst om voorbijgelopen te worden als blijkt dat anderen haar als zelfverzekerd en zelfredzaam zien. Daarom zijn diezelfde vrouwen vaak net als meisjes van tien: al giebelend in de hoop op een beetje aandacht.

 


Lees ook:

Bekijk alle columns

Reacties

RSS feed van de reacties op deze pagina | RSS-feed voor alle reacties

Plaats uw reactie